contoh pidato b. sunda

Assalamu ‘alaikum wr. wb.
Inna hamdalillah. Nahmaduhu wa nastai’nuhu wa nastagfiruhu wa na udzubillahi min syururi anfusina wa min sayyiati a’malina. Mayyahdzillahu fala mudzilallah wama yudlilhu fala hadiyalah.
Asyhaduanla ilaha illalah wahdahu la syarikalah, wa asyhadu anna muhammadan ‘abduhu wa rosuluhu, la nabiya ba’dah.
Puji anu janten mimiti ngamugi-mugi ka Gusti Nu Maha Suci. Puja minangka bubuka carita, urang sanggakeun ka Pangéran Nu Murbeng Alam, kalayan sukur kapihatur ka Alloh Nu Maha Gofur.
Alhamdulillah wa syukrillah wa ‘ala ni’matillah, dina dinten ieu anu dimulyakeun ku Alloh SWT, urang sadaya parantos dikersakeun ku Manten-na tiasa kempel ngariung dina ieu pamaksadan, dina raraga nyambungkeun tatali silaturahmi antawis papada urang salaku umat muslim. Atuh kalihna ti éta, urang ngariung téh seja nyakséni kalayan ngadorong ku du’a kana naon rupi anu dipimaksad ku sohibul makosid sakulawargi.
Solawat sinareng salam mugi-mugi dikocorkeun ka jungjunan urang sadaya, habibana wa nabiyana, Kangjeng Nabi Muhammad SAW, kalayan mugi-mugi dikocorkeun ogé ka kulawargina, ka para sohabatna, ka tabi’in tabi’atna kalebet urang sadaya kaom muslimin anu tumut kana ajaranana. Pamugi urang sadaya kalebet umat anu kénging syafaat di yaumil ahir. Amin.
Bapa kalih Ibu, hadirin palawargi hormateun sim kuring!
Langkung ti payun ngahaturkeun réwu nuhun ka panata acara anu parantos maparin waktos ka sim kuring kanggo cumarios dina ieu pasamoan.
Hatur séwu nuhun utamina kasanggakeun ka pangersa Bapa Sastra Wiguna sakulawargi anu parantos ngangken kalayan nampi ka sim kuring sinareng rombongan, ku panampian anu kalintang nyugemakeunana. Abot nyuhun abot nanggung abot narimakeunana. Teu aya anu tiasa dipisanggem iwal ti seja menekung ka Nu Maha Agung, ngamugi-mugi ka Gusti Nu Maha Suci, pamugi rupining kasaéan Bapa Sastra Wiguna sakulawargi sing janten amal soléh anu dipirido ku Alloh SWT. Amin.
Bapa miwah ibu, hadirin palawargi hormateun sim kuring, sakumaha anu kauninga ku urang sadaya, wiréhna pun anak Cép Tata dongkapna ka dieu diwuwuh ku parasepuh, duriung ku wargi-wargi, dijajap ku pirang-pirang pidu’a, kantenan sanés lantung tambuh laku sanés léntang tanpa béja. Nanging aya maksud kolbu nu dituju, aya maksad manah anu diseja. Wiréhna kapungkur sabadana pun anak, Cép Tata, patepang anu munggaran sareng Néng Titi, rupina ngaraos kapetik ati kapentang asmara cinta. Bubuhan Néng Titi apan sakitu sieupna. Saur juru pantun mah geulisna bawa ngajadi éndahna bawa ti kudrat. Dedeg sampé rupa hadé. Gadona endog sapotong, beungeutna ngadaun seureuh, irungna kuwungkuwungan, tarangna teja mentrangan. Diteuteup ti hareup sieup disawang ti tukang lenjang. Pantes saupami Cép Tata teras kagémbang kapéngpéongan. Atuh kaleresan diwuwuh ku batu turun keusik naék, itu purun ieu daék, dugi ka pasini jangji hoyong cacap jatukrami.
Dina danget ieu, Cép Tata téh rupina seja maheutkeun jangji pasinina, gaduh maksud hoyong mungkas alam lalagasan, ngancik di alam rimbitan, teteg jejem rék muru ka balé nyungcung, manawi aya rido ti Gusti Nu Maha Agung.
Dina ieu kasempetan, kalayan kasakséni ku wargi-wargi, ogé diwuwuh ku para sepuh, sim kuring seja nyanggakeun pun anak, Cép Tata, ka ramana Néng Titi, pangersana Bapa Sastra Wiguna kanggo ditikahkeun dina danget ieu.
Atuh ka Bapa Sastra W iguna sarimbit, hususna ka Néng Titi, ti danget ieu Bapa sareng Ibu salaku sepuhna nyanggakeun Cép Tata, ti luhur sausap rambut ti handap sahibas dampal, ti tengah tina pangkonan. Nyanggakeun rambutna salambar, getihna satétés, ambekanana sadami. Nyanggakeun ti luhur saujung ketu, ti handap saujung sapatu, di tengahna anu kitu, anu sawaktos-waktos sok jiga surutu.
Kalihna ti éta, Cép Tata dongkapna ka dieu téh éstuning henteu jangjang henteu jingjing. Mung ieu wé saurna nu dibantun téh mung sarupi, nyaéta nu ngaringkuk kawas kuuk, nu bosongot kawas marmot, nu ngaréngkol osok ngompol.
Numawi Cép Tata teras ngaréka sisindiran:
Karéta nyorang tanjakan
jalanna maju ka kidul.
(Wios) Cép Tata teu cacandakan,
asal étana bedegul.
Saur Cép Tata, éta nu bedegul lir doran pacul téh tos ngukuntit ti aalit, dicacandak ti bubudak, nanging éstu teu acan pisan digolangkeun. Bubuhan dipaké pamikul bengkung, dianggo pangérét bingkeng, dianggo tihul teu hurung. Numawi teras dibantun wé ka dieu. Manawi di dieu mah tiasa dimangpaatkeun ku Néng Titi, dianggo geusan nyiptakeun kabagjaan lahir batin. Jadi pamatri asih laki rabi dina ngambah sagara rumah tangga.
Bapa kalih ibu, hadirin palawargi hormateun sim kuring!
Sateuacanna nampi kana ieu pamaksadan, pamugi kauninga utamina ku Néng Titi, wiréhna Cép Tata téh mung jangkung luhur salirana wungkul. Ditilik tina harti sareng hartana mah éstuning sepi harti tuna harta, suwung ku kaweruh. Atuh ditilik tina rigigna sanés rigig santri, dirérét tina légégna sanés légég Bapa Lebé, masih kénéh meryogikeun pangatik sareng pangdidik ti para sepuhna, malah mandar tiasa ngawangun rumah tangga sakinah sakumaha anu dipiharep ku urang sadaya.
Bapa kalih Ibu, dongkapna sim kuring sareng rombongan ka ieu tempat téh katingalna mah ngaleut ngeungkeuy ngabandaleut ngembat-ngembat nyatang pinang. Nanging ngaleut téh henteu leubeut ku tanggeuyan, ngembat téh teu rébo ku cacandakan. Ngabringna henteu rimbil ku jingjingan. Éstuning keupat eundang ngadaleungdang, indit sirib ngaligincing. Éta cenah aya nu kajingjing sakedik, kabantun bari ngalangkung, duka naon. Duka artos sapésér duka kaén sacewir. Éta mah haturan waé kanggo Néng Titi, tamba isin ngaligincing.
Minangka pangjajap pangjurung laku ka Cép Tata sareng Néng Titi, hidep duaan téh mangrupi sekar munggaran anu mekar mangkakna pinuh ku harepan. Bébér layar tarik jangkar, ngarancana mungkas mangsa lalagasan, sapuk rék muru ka balé nyungcung. Mugi-mugi pamaksadan hidep duaan sing tiasa tinekanan. Sing teteg henteu galideur dina nyorang paneka rumah tangga.
Sabada diwalimahan, mugi-mugi hidep duaan sing tiasa ngawangun rumah tangga nu ngarunggunuk kawas dukuh, ngarandakah kawas manjah, ngaréndékéh kawas séréh. Sing ayem tengtrem kutaraharja. Runtut raut sauyunan, sareundeuk saigel sabata sarimbagan sabobot sapihanéan. Ka cai jadi saleuwi ka darat jadi salebak. Ka cai sing getol mandi, ka darat sing getol solat. Sing tiasa silih simbeuh ku kadeudeuh, silih kojayan ku kanyaah, titih rintih mupusti rasa kaasih, tebih tina hiri dengki anggang tina pacéngkadan. Sing jauh tina salingkuh, guyub akur sauyunan, ngawangun rumah tangga nu sakinah mawadah wa rohmah.
Bapa miwah ibu, hadirin palawargi hormateun sim kuring, rupina pisanggem sim kuring urang cekapkeun sakitu waé. Mugi agung cukup lumur, jembar hapuntenna anu diteda, bilih langkung saur bahé carék. Bilih aya budi anu kajingjing ti tepis wiring, basa anu kacandak ti padésaan. Bilih aya nu kabadug kalbu kagedag manah, kabentur tuur kabéntar taar, kababuk punduk kapangkék kélék, kaciwit imbit katajong tonggong sareng bobokong. Hapuntenna anu kasuhun.
Pamungkas pisanggem, hatur séwu nuhun kana sanéskawis perhatosanana.
Wabillahi taufik wal hidayah. Wassalamu’alaikum wr. wb.